Tabliczki orientacyjne lokalizacji infrastruktury podziemnej

Jak oznakowana jest infrastruktura techniczna?

Zgodnie z prawem infrastruktura techniczna regionu musi być starannie oznaczona na mapach geodezyjnych. Sieci infrastruktury technicznej są zwykle zlokalizowane pod ziemią, bez bezpośredniego dostępu i niewidoczne, co utrudnia konserwację lub rozwiązywanie problemów.

Dlatego wiele urządzeń i przyłączy instalowanych w sieciach wodociągowych, ciepłowniczych i gazowych (np. klapy, hydranty przeciwpożarowe, kanalizacje itp.) wymaga trwałego oznakowania.

Umożliwia skuteczną identyfikację i lokalizację sieci oraz ich urządzeń w sytuacjach awaryjnych, a także podczas napraw, konserwacji czy pobliskich prac budowlanych.

Tablice do tego typu oznakowania nazywane są tablicami orientacyjnymi.

Podstawa prawna- czy standardy nadal obowiązują?

Ostatnią obowiązującą normą określającą projekty tablic orientacyjnych do oznakowania sieci wodociągowych była polska norma PN-86 B-09700.

Norma branżowa BN-80 8975-02.02, która została ustanowiona 21 marca 1980 r. i weszła w życie 1 stycznia 1981 r., dotyczyła rur gazowych.

Powyższe standardy zostały usunięte bez wspominania o normach, które je zastępują. Obecnie standardy te są często stosowane w przemyśle branżowym.

Międzynarodowa norma PN-EN 13941, zaktualizowana i obowiązująca w 2019 r., dotyczy zagadnień oznakowania sieci ciepłowniczych.

Jak czytać tablice orientacyjne?

W zależności od tego, czy oznaczone są rury wodociągowe, grzewcze czy gazowe, litery w lewym górnym rogu tablicy mają różne znaczenie.

Dla instalacji wodociągowych według normy PN-86 B-09700 wyróżnia się następujące typy:

H - hydrant;

Z - zasuwa na przewodzie wodociągowym przesyłowym lub rozdzielczym;

D - zasuwa lub zawór na podłączeniu do odbiorcy;

S - zasuwa na odgałęzieniu odwadniającym (spust);

O - odpowietrzenie rurociągu;

U - miejsce przyłączenia do przewodu wodociągowego przewodów uziemiających urządzenia elektroenergetyczne;

Uk - miejsce przyłączenia do przewodu wodociągowego przewodów od stacji ochrony katodowej;

Ud - miejsce przyłączenia do przewodu wodociągowego przewodów od stacji drenażowej;

P - punkt pomiarów elektrycznych rurociągu (dla celów ochrony przeciwkorozyjnej).

Norma umożliwia przedsiębiorstwom wodno-kanalizacyjnym wprowadzenie w szczególnych przypadkach dodatkowego oznakowania.

Dla rur gazowych norma BN-80 8975-02.02 wyróżnia następujące typy:

Z - tablica zawieradła mechanicznego na gazociągu;

O - tablica odwadniacza;

S - tablica zawieradła cieczowego;

W - tablica sączka węchowego;

U - tablica zawieradła mechanicznego na rurociągu upustowym;

P - tablica punktu pomiarowego.

Dodatkowym oznaczeniem stosowanym na tablicach oznakowania sieci gazowych jest napis „GAZ” umieszczony w górnej części tablicy. Również producenci tablic często dołączają opis typu sieci, np. „WODA”, CIEPŁO „”.

Wymiary płyt prowadzących wg normy PN-86 B-09700 wynoszą 200 x 140 mm.

Czy kolor tablicy orientacyjnej ma znaczenie?

    Dodatkowo, tablice orientacyjne oznaczane są kolorem. Zgodnie z powyższymi normami
dla wodociągów stosuje się opis niebieski na białym tle.
Dla  hydrantu, gdzie tło jest czerwone a tekst biały.
Dla gazociągów rozróżnia się trzy odmiany kolorystyczne:

• Z - dla gazu ziemnego (tło w kolorze żółtym, litery i obrzeże czarne);
• M - dla gazu węglowego (tło w kolorze czerwonym, litery i obrzeże czarne);
• R - dla innych typów gazów (tło niebieskie, litery i obrzeże czarne).

Sieci ciepłownicze oznakowane są na tle zielonym, z białymi literami i białym obrzeżem.


Zapraszamy do zapoznania się z tablicami orientacyjnymi na fireshop.pl